Μαμά, μη ξανακάνεις δίαιτα.
Δεν αντέχω άλλο να σε βλέπω το σώμα σου να μισείς.

Σε κοιτάζω να στέκεσαι θλιμμένη μπροστά στο καθρέφτη.
Μαμά, τι έχει η κοιλιά σου και με απελπισία την κοιτάς;
Την ακουμπάς με αποστροφή και με τεχνάσματα προσπαθείς να την κρύψεις.
Μέσα της μου έχεις πει πως μεγάλωσα και ήρθα σ’ αυτόν τον κόσμο.
Γιατί ντρέπεσαι για την κοιλιά σου, λοιπόν;

Σε βλέπω να ανεβαίνεις κάθε μέρα επάνω στη ζυγαριά.
Μαμά, γιατί το χαμόγελό σου παγώνει ανάλογα τα νούμερα που θα σου δείξει;
Έτσι υπολογίζεται η ευτυχία, μαμά;
Θέλω να ανέβω κι εγώ στη ζυγαριά.
Ποια είναι η αξία μου; Πόσο ζυγίζει;

Σε παρατηρώ που έχεις νεύρα και άγχος όταν τρως.
Μαμά, γιατί δεν τρως το γλυκό που σου αρέσει και το κρύβεις από τον εαυτό σου;
Δεν είναι καλό να κάνουμε αυτό που μας ευχαριστεί;
Μαμά, ντρέπομαι, αλλά μου αρέσει κι εμένα αυτό το γλυκό.
Πρέπει να το φάω στα κρυφά, για να μη με δεις;

Σε ακούω να μιλάς συνέχεια για δίαιτες, θερμίδες και κιλά.
Μαμά, είναι τόσο σημαντικά όλα αυτά για τη ζωή ενός ανθρώπου;
Όταν μεγαλώσω, θα πρέπει να μάθω κι εγώ πώς να κάνω δίαιτα;

Μαμά…Τα σκέφτηκα όλα αυτά ξανά.
Τα σκέφτομαι όλη μέρα.
Λίγο πριν κοιμηθώ, θέλω να σου ζητήσω αυτή τη χάρη για τελευταία φορά.

Μαμά, μη ξανακάνεις δίαιτα.
Δεν αντέχω άλλο το σώμα μου να μισώ.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αγαπημένη μου Μαμά, είμαι σίγουρη πως όποια επιλογή έκανες, την έκανες επειδή πίστευες πως αυτό ήταν το καλύτερο για εσένα.

Άλλωστε μη ξεχνάς πως μεγάλωσες και εσύ μέσα μία κουλτούρα δίαιτας που σε βομβάρδιζε καθημερινά με τα μηνύματά της…

Δείξε συμπόνοια στον εαυτό σου και θυμήσου πως είσαι δυνατή!

Κάνε αυτό το δώρο στον εαυτό σου και σπάσε τα δεσμά αυτής της αλυσίδας που σε κρατά εγκλωβισμένη.

Με αγάπη,
Κωνσταντίνα